tomagoto ağustos

rei C.tesi Ağus. 02, 2008 5:00 pm

1 Ağustos 2008

Playzone'unu izlemek için Aoyama Gekijou'ya gittim.

Sanırım ağlamaya başlayacağım.

Birden bütün hatıralar beynimde parlayıverdi. Doğru kelimeleri bulmak gerkçekten çok zor. Çok kıymetli ve nostajikti. Nereye kadar gelmem gerektiğini bilmiyordum, tek bildiğim sıkı çalışmam ve elime geçen tüm fırsatları değerlendirmem gerektiğiydi. Hayatımdaki bu hatıralara herzaman sımsıkı sarılacağım. Playzone'da olmadığım zamanlarda, arkadaşlarımı danslarını çalışırken gördüğüm de hep, "Playzone'un koreografisinin dünyadaki en iyi koreografi olduğuna şüphe yok" diye düşünürdüm. Shonentai'nin arkasında ilk dansettiğimde de sanırım hep bu tutkuyla doluydum.

"Ritim"in etrafında döndüğüm zamanlar... Adımlarımı en dikkatli şekilde atardım, pembe bir kostümle arkadalarında dansediyor olsam bile.
Daha yeni başladığım zaman hissettiklerimi tekrar hissedebilecektim. Ah, bu arada bir de Shonentai ve onu seven insanların yarattığı hikayeyi hissettim...

Hissettiklerimi kelimelere dökmeye çalıştığımda,bu duyguları hakettikleri gibi anlatamamaktan, aksine cansız, ağır, kör ve ağır bir şekilde ifade etmeye çalışıyor olmaktan korkuyorum.

Herneyse, gerçekten çok duygulandım.

Shonentai'nin Playzone'una dönmenin umuduyla yaşıyorum.

Aa, yine kafanızı şişirdim, özür dilerim. Ama bugün Maou'nun beşinci bölümü var. Kaçırmayın, yoroshiku onegaishimasu.

Ciao <3